Del poema de cada día. Hoy, "El cielo aún existe" / ""Երկինքը դեռ կա", de Violet Grigoryan

 

EL CIELO AÚN EXISTE

El cielo aún existe, por lo tanto aún soy,

Y mientras aún sea, por lo tanto hay esperanza.

Aunque todo se convierta en ceniza de repente,

Aunque mi corazón se vuelva una doncella sin esperanza,

Aun así, el cielo está arriba,

Y mirándolo, recordaré algún día,

Que yo también estuve alguna vez aquí,

Y dejé una huella, aunque insignificante.

***

ԵՐԿԻՆՔԸ ԴԵՌ ԿԱ

Երկինքը դեռ կա, ուրեմն դեռ կամ,

Եվ քանի դեռ կամ, ուրեմն կա հույս:

Թեկուզ ամեն ինչ մոխրանա հանկարծ,

Թեկուզ սիրտս դառնա անհույս մի կույս,

Միեւնույն է, երկինքը կա վերեւում,

Եվ նայելով նրան՝ կհիշեմ մի օր,

Որ ես էլ եմ եղել երբեւէ այստեղ,

Ու թողել եմ հետք անգամ աննշան:

***

Violet Grigoryan (1962)

poetisa armenia