UN MUNDO CAMBIANTE
El mundo cambia, se destiñe.
Se agria. Por la noche hay cada vez menos oscuridad,
en invierno menos nieve. Cada dos por tres
es domingo por la tarde. Los tranvías
siempre a reventar. Imposible cruzar la calle.
Perennes los mismos tés y bombones
en los escaparates. Veranos cortos. En las piscinas
agua sucia. El tiempo pasa:
primavera, verano, etcétera. Asombro
y estupefacción ante todo, pero después
un hallazgo tranquilizador: el mundo, ése permanece
idéntico, sólo soy yo
el que cambia
de esta manera.
***
MENIACI SA SVET
Svet sa mení, bledne.
Kysne. V noci je čoraz menej tmy,
v zime menej snehu. Každú chvíľu
je nedeľné popoludnie. Električky
stále preplnené. Nemožno prejsť cez ulicu.
Večne tie isté čaje a cukríky
vo výkladoch. Krátke letá. V bazénoch
špinavá voda. Čas plynie:
jar, leto atď. Úžas
a ohromenie nad všetkým, ale potom
upokojujúce zistenie: svet, ten ostáva
rovnaký, iba ja
sa takto mením.
***
STEFAN STRÁZAY (1940)
poeta eslovaco
No hay comentarios:
Publicar un comentario